Çocuklar Hikaye Yarışması E: ELİFCİK
ELİFCİK
Yazan: Halide ÇELEN
Bölüm 1 –Yılmaz Ailesini Tanıyalım
Bölüm 1 –Yılmaz Ailesini Tanıyalım
Elif adında birisi vardı Şenlik Kasabası’nda. Elifcik derdi ona çevresindekiler. 3 oğlu vardı Elifciğin. Çocukları üçüzdü. Çocuklar annelerine Elifcik Ana derlerdi. Çocukları annelerine şimdiye kadar, en sinirli anlarında bile of dememişlerdi. Tüm kasabada onların ahlakı, saygısı ve terbiyesi yaygındı. Çünkü kendilerini tamamen Allah’a teslim etmişlerdi. Elifcikten bahsedecek olursak, zaten çocukları tüm bu ahlak kurallarını annelerinden öğrenmişlerdi. Elifcik çok fakirdi.
Tek odalı bir evi 2-3 giysileri, çok az yiyecekleri ve 2 tane battaniyeleri vardı. Çocuklarının adı da Metin , Çetin ve Tekin’di. Bir de koyunları vardı. Koyunun adı da Küçük Elifti. Çocuklar Küçük Elif’i çok severdi. Babaları vefat etmişti. Ancak Küçük Elif sayesinde gelir sağlıyorlardı. Fakat hepsi şükrediyordu çünkü çok daha zor durumda kişiler olduğunu biliyorlardı. Soyadları Yılmaz’dı.
Bölüm 2 – Çok Üşüdüm
Aylardan Şubat, mevsimlerden Kış olması bu aile için felaketti. Çünkü kış için giyecek kadar kalın elbiseleri yoktu. Gece boyu kar yağmıştı. Hepsi her zamanki gibi erkenden kalkıp cemaatle sabah namazı kılmıştı. Namaz bitince çocuklar hemen pencereye koşmuşlardı. Kar yağdığını biliyorlardı. Metin annesine dönüp, “Elifcik Ana kar oynamaya gidebilir miyiz?” dedi. Annesi “Bilmem ki Metin, üşürsünüz.” Demişti. Metin, “ Üşümeyiz. Mutlu olunca aklımıza üşüdüğümüz gelmez. Biz kardeş kardeşe oynarken çok mutlu oluyoruz. Belki sen de gelip neşemize neşe katarsın.” Elifcik kabul etmişti. Çocuklarının eldivenlerini taktı, kendisi de başörtüsünü taktı ve hep birlikte dışarıya çıktılar. Metin “Kartopu oynayalım.” dedi. Çetin “Hayır kardan adam yapalım” deyince Tekin de “ Buzda kayalım” demişti. Elifcik “Hepinizin istediğini de yapalım.” dedi. Dışarıya çıkar çıkmaz ilk önce kendilerine dümdüz bir arazi hazırladılar. Buraya 2 m. boyunda kocaman bir kardan adam yaptılar. Kardan adamı kartoplarıyla yere serdiler. Kartopu oynayıp buzda kaydıktan sonra neşe içinde evlerine gittiler. Saat akşam 8 olmuştu. Hepsi yatağa yatmış fakat hiçbiri uyuyamamıştı. Çünkü hepsi soğuktan tir tir titriyordu. Küçük Elif ise tüyleri sayesinde hiç üşümüyordu. Saat geceyarısı olduğu halde hiçkimse uyuyamıyordu. Tekin dayanamayıp ayağa kalktı. Çetin ve Metin’e yavaşça seslendi “Metiiin ! Çetiiiin! Hadi battaniyelerimizi alıp annemizin yanına gidelim.” Metin ve Çetin de kalkıp “Çok iyi olur” dediler. Battaniyelerini taşıyıp Elifcik’in yanına gittiler. Ona hafifçe Çetin seslendi”Elifcik Ana biz çok üşüdük senin yanına geldik.” Elifcik ise “ Gelin çocuklar ben de üşümüştüm zaten.” dedi. Çocuklar 2 gece boyunca annelerinin yanında yattılar. 3. gece normal yerlerinde yattılar. Gece hepsi Çetin’in “ Çok üşüdüm!” diye bağırmasıyla uyandı.
Bölüm 3 – Mutlu Son
Elifcik ağlıyordu. Çocukları hasta olmuştu. Çocuklarını ücretsiz sağlık ocağına götürdü. Elifcik en son sıradaydı. Sabırsızlanıyordu. Sıra ona geldiğinde doktora, “Çocuklarımın neyi var?” dedi. Elifcik hala ağlıyordu. Metin farketmişti. “ Ana , Ana ne oldu?” dedi. Elifcik cevap vermedi. Doktor paranız var mı dedi. Tekin üzülerek ” Burası ücretsiz değil miydi doktor amca? Bizim paramız yok. Kalın elbiselere ve kalın battaniyelere sahip olmadığımız için soğuktan hasta olduk. “ dedi. Doktor da Yılmaz ailesi gibi müslümandı. Elifciğin haline çok üzülmüştü. Dayanamayıp Çetin’e sordu ”Babanız işe gitmiyor mu?” “Babamız yok.”dedi Çetin. Doktor, “Çok üzüldüm, size yardım edeceğim. Muayene parasını ben öderim.” Dedi. Çetin, “Sen ne iyisin Doktor Amca. Çok teşekkür ederiz. Hem biz de sana çok önemli birşey verebiliriz.” Doktor, “....?” . bu konuşmadan sonra Doktor hepsini muayene edip ilaç yazmıştı ‘öksürük ilacı’. Elifcik reçeteyi okuyup doktorla üzülerek konuştu, “İlaç alamayız ki.” Doktor “Merak etmeyin. Kendi ilaç dolabımdan vereceğim.” Elifcik, “Size nasıl teşekkür edeceğimi bilemiyorum.” Dedi. Doktor bir dolaptan 3 tane aynı ilaçtan çıkardı. İlacın birini eline alarak, “Her çocuğunuz 1 kutu bitirecek. Günde sabah ve akşam olmak üzere 2 defa içecekler. 3 çocuğunuz olduğu için 3 kutu ilaç veriyorum.” dedi. İlaçları küçük bir poşete koyup Elifciğe uzatırken, “Allah çocuklarınıza ve size uzun ömürler versin.” dedi. Sonra size yardım edeceğim dediğini hatırlayarak cebinden 500 tl çıkarıp Elifciğe verdi ve “Bu parayla bir işe gir veya çocuklarını okut”dedi. Elifcik sevinçle doktora bakarak konuştu “size ne kadar teşekkür etsem azdır.”
***
Kış bitmek üzereydi. Bu da ayrı bir sevinçti. Elifcik işe başlamıştı. İyice para biriktirdikten sonra çocuklarını okula gönderecekti. Durumları artık çok iyiydi. Doktora dua etmeyi de hiç unutmadılar.
***
Artık bahar gelmişti. Heryer farklı renkler ve farklı çiçeklerle doluydu. Metin, Çetin ve Tekin baharla ilgili şarkılar söylüyor ve “Bahar geldiii!” diye bağırıyorlardı.
herkese teşekkürler ;) ;)
İyilik meleği Halidem benim çok güzel yazmışsın tebrik ediyorum seni. Acıklı ve anlamlı yazmışsın. Başarılarının devamını dilerim. :)
HALİDE
vay tebrikler
Bu hikayeyi yazıp paylaştığın için teşekkürler.Bir Elifçik de sensin bence.
AFERİN BU HİKAYEYİ YAZANA.
İşte şimdiye kadar okuduğum esaslı hikayelerden biri de; bu... Bunu yazan kimse ileride meşhur bir hikaye yazarı olabilir. Hikayesi de çok güzel duygular veriyor insana. Keşki ben de böyle güzel hikayeleri anlatabilsem. Ben çok beğendim. Benden on puan. 10 PUAN...