"BİR KISIM OKUMUŞLARIMIZA DAİR (*)
"BİR KISIM OKUMUŞLARIMIZA DAİR”(*)
Mehmet Akif ERSOY
...
Sonra zenginlerimiz: “Haydi gidin, fen getirin.”
Diye, her isteyenin şahsına bilmem kaç bin
Ruble tahsis ile sevk eylediler Avrupa’ya;
Pek fedakâr idi hemşehrilerim doğrusu ya.
Bu giden kafileden birçoğu cidden tahsil
Ederek döndü. Fakat geldi ki üç beş de sefil,
Hepsinin namını telvise bihakkın yetti...
Hiç unutmam ki, cömerdin biri, hem zengin adam,
Beni üzdürdü nihayette şu sözlerle:
“İmam,
Günde on kerre gelip istediniz, hep verdim.
Yine vermezsem eğer millet için, nâ-merdim.
Yalnız, ehline gitsin bu emekler... Olur a,
İş bizim Avrupa yârânına benzer sonra!
Hali ıslah edecekler, diyerek kaç senedir,
Bekleyip durduğumuz züppelerin tavrı nedir?
Geldi bir tanesi akşam, hezeyanlar kustu!
Dövüyordum, bereket versin, edebsiz sustu.
Bir selâmet yolu varmış... O da neymiş? Mutlak,
Dini kökten kazımak; sonra, evet, Ruslaşmak!
O zaman iş bitecekmiş... O zaman kızlarımız
Şu tutundukları gayet kaba, pek mânasız
Örtüden sıyrılacak... Sonra da erkeklerden,
Analık ilmini tahsil edecekmiş... Zaten,
Müslümanlar o sebepten bu sefalette imiş!
Ki kadın “sosyete” bilmezmiş, esarette imiş!
Din için, millet için iş görecek alçağa bak;
Dini pâmâl edecek, milleti Ruslaştıracak!
Bunu Moskof da yapar, şimdi rıza gösterelim;
Başka bir mârifetin varsa haber ver görelim!
Al okut, “Avrupa Tahsili...” desinler, gönder,
Servetinden bölerek nâ-mütenâhi para ver;
Sonra bir bak ki, meğer karga imiş beslediğin!
Hem nasıl karga? Değil öyle senin bellediğin!
Sâde bir fuhşumuz eksikti, evet, Ruslardan...
Onu ikmal ediverdik mi, bizimdir meydan!
Kızımın iffeti batmakta rezilin gözüne..
Acırım tükrüğe billâhi, tükürsem yüzüne.
Demiş olsaydı eğer: “Kızlara mektep lâzım...
Şu kadar vermelisin” kahrolayım kaçmazdım,
Elverir sardığımız bunları halkın başına...
Ben mezarımda huzur istiyorum, anladın a!
Biraz insafa gelin, öyle ya; artık ne demek?
Zengin olduk diye, lânet satın almak mı gerek?”
“İmam,
Günde on kerre gelip istediniz, hep verdim.
Yine vermezsem eğer millet için, nâ-merdim.
Yalnız, ehline gitsin bu emekler... Olur a,
İş bizim Avrupa yârânına benzer sonra!
Hali ıslah edecekler, diyerek kaç senedir,
Bekleyip durduğumuz züppelerin tavrı nedir?
Geldi bir tanesi akşam, hezeyanlar kustu!
Dövüyordum, bereket versin, edebsiz sustu.
Bir selâmet yolu varmış... O da neymiş? Mutlak,
Dini kökten kazımak; sonra, evet, Ruslaşmak!
O zaman iş bitecekmiş... O zaman kızlarımız
Şu tutundukları gayet kaba, pek mânasız
Örtüden sıyrılacak... Sonra da erkeklerden,
Analık ilmini tahsil edecekmiş... Zaten,
Müslümanlar o sebepten bu sefalette imiş!
Ki kadın “sosyete” bilmezmiş, esarette imiş!
Din için, millet için iş görecek alçağa bak;
Dini pâmâl edecek, milleti Ruslaştıracak!
Bunu Moskof da yapar, şimdi rıza gösterelim;
Başka bir mârifetin varsa haber ver görelim!
Al okut, “Avrupa Tahsili...” desinler, gönder,
Servetinden bölerek nâ-mütenâhi para ver;
Sonra bir bak ki, meğer karga imiş beslediğin!
Hem nasıl karga? Değil öyle senin bellediğin!
Sâde bir fuhşumuz eksikti, evet, Ruslardan...
Onu ikmal ediverdik mi, bizimdir meydan!
Kızımın iffeti batmakta rezilin gözüne..
Acırım tükrüğe billâhi, tükürsem yüzüne.
Demiş olsaydı eğer: “Kızlara mektep lâzım...
Şu kadar vermelisin” kahrolayım kaçmazdım,
Elverir sardığımız bunları halkın başına...
Ben mezarımda huzur istiyorum, anladın a!
Biraz insafa gelin, öyle ya; artık ne demek?
Zengin olduk diye, lânet satın almak mı gerek?”
telvis: kirletme
Not: Şiir metni Afra Çiçek kardeşimiz tarafından SAFAHAT'tan alınmış; başlık tarafımızdan konulmuştur. Afra'ya teşekkürler... Admin
muhteşem
"zengin olduk diye, lanet satın almak mı gerek?" şiirin özü... hayırlarda yarışmak gerek.