Çocuklar

Çocuklar

Yavuz Bülent BAKİLER
Sevgiyle büyüyor bütün çocuklar
Ben çocuklarla büyüyorum.
Yarı çıplaksa eğer çocuklar sokaklarda
Olmaz olsun ipekler, oyuncaklar diyorum.

Birisi bir çocuğun kalbini kırıyorsa
Çocuklar ağlıyorsa, hıçkırıyorsa
Birden bütün vazolar paramparça oluyor
Alıp başımı gidiyorum.

Bütün bahçelerimiz onlarla serin.
Onlarla bereketli baharda dallarımız.
Çocuklar uyanıksa gece yarılarında
Boynu bükük kalır masallarımız.

Haber yok evimden kaç günden beri
Yorgunum, yalnızım, başımdan gidin.
Beni avutmuyor bu ateş böcekleri
Bana çocuklarımızın gözlerinden bahsedin.

Ah çocuk sesleri, çocuk gülücükleri…
Deniz köpüğünden, ceylandan ürkek…
Sizin olsun dünyanın en güzel çiçekleri
Bir çocuğun elleri ellerimde olsun tek.

Çocuklar, bir yağmur gibi mübarek
Hadislerdeki güzellik, ayetlerdeki huzur…
Öldüğüm gün beni binlercesi gülerek
Eğlenerek, oynayarak götürseler ne olur?

Yavuz Bülent Bakiler
Not:
Bu Şiiri 20.12.2010 tarihli Yeni Akit gazetesinden tape ederek sitemize gönderen Tuğba Akmaz hanım kardeşimize teşekkürler... Admin

Yavuz Bülent BAKİLER
Yorum yazabilmeniz için üye girişi yapmanız gerekmektedir.