Anatole France, eleştirilere cevap veriy

Anatole France ismiyle bu konuda editörlüğümüze gelen bir katkı şöyle: "-Ne lüzumsuz endişe efendiciğim,ne lüzumsuz endişe. Neden tarih yazmaya kalkışıyorsunuz? En meşhur tarihleri istinsah edersiniz, olur biter. Usül öyle değil mi? Yeni bir görüşünüz, orijinal bir düşünceniz mi var? İnsanları ve hadiseleri beklenmedik taraflarıyla mı anlatacaksınız? Sakın ha. Okuyucuyu tedirgin edersiniz. Okuyucu tedirdin olmaktan haz etmez. Tarihte aradığı, ezelden beri bildiği saçmalıklardır. Onu aydınlatmaya kalkmak, gururunu incitmek ve öfkelendirmektir. Sakın ha! Böyle bir hadnaşinaslığa yeltendiniz mi çığlığı basacaktır: "Mukaddeslerimizi ayaklar altına alıyor." Tarihçiler, birbirlerini kopya ederler. Böylece hem çalışıp yorulmaktan kurtulur, hem de kstahlık ithamından azad olurlar. Onlar gibi yapın efendim, onlar gibi yapın. Orijinal olmayın. Orijinal bir tarihçi, cümle alemin güvensizliğine, küçümseyişine ve nefretine maruz kalır."

İşe bak!..

"AdnanMenderes, Süleyman Demirel ve Necmeddin Erbakan, hiçbir zaman kendini devirenleri incitmediler." demiş Ramazan bey. İşe bak Menderes mezardan kalkıp ta mı incitecekti kendini devirenleri, Erbakan zaten... hadi diyelim rahmetli; Süleyman bey'e kaldı bu övgü... Neden acaba? ALARA DİLHAN

Yukarıda Ramazan Topraklı beyin yazısı neyi amaçlıyor anlamak zor. Özü ve nesli Türk olan padişahlar Koca imparatorlukta meydanlara çıkıp her gün ben Türk'üm diye bağırıp, haykırarak dört kıtaya yayılmış İmparatorluğu parçalamalı mıydı? Dünyaya adalet dağıtmış koca Devleti Avrupa heveslisi Jöntürkler gibi ayrımcılık yaparak 40 senede mezara mı gömmeliydi. kritere yakıştıramadım böyle bir mantığa yer vermesini... Alara DİLHAN

FİKİR KULÜBÜNDE TARTIŞMAYA DAVET EDİYOR

Hüseyin Avni Paşa ile ilgili yayınladığım eser doğrudan bir tarihi kahramanın hayatını anlatan kitap değildir onun hakkında yazılan eserlerin bir kritiğidir. Muhakeme yapmadan bir insanı yargılamak huzuru ilahide hesap vereceğimiz bir hak gasbıdır. Hüseyin Avni Paşa'yı günahtan uzak bir melek olarak göstermiyoruz ancak hakkında ölçüsüz yergilerin olduğunu Bunların da tarihin bilimsel usullerine aykırı olduğunu belirtiyoruz. 1-Paşa'nın babasının uyuz eşek satan, bir ağanın yanında yanaşama olarak çalışan -eşekçi Ahmet diye biri olduğunu onun aleyhinde yazan anlı şanlı tarihçiler yazar.-Ancak bu cümle vijdan sahibi her insanı rahatsız eder. Bir kişi yoksuluktan yanaşmada olabilir, eşek tücarı da olabilir. Bu bir nakısa değildir. Buna rağmen Paşa'nın babasının tücar değil vergi memuru olduğu dayısının İstanbulda müdderis olduğunu belgelendirdik. Kendisi de hafızdır. 2-Paşa hakkında İngilizlerden yardım aldığına dair ortaya atılan iddia onun ölümünden sonra Londra sefiri Musurus Paşa tarafından uydurulmuş bir yalandır.Musurus Paşa'nın adı pek söylenmez. Ancak biz söyleyelim Kostaki Musurus Paşa. Bu adam İngiliz tarihçi Joan Haslip'in Abdulhamit isimli eserinde Kıbrıs'a göz koyan İngililerin Berlin Antlaşmasında Osmanlıya yardım etmeleri karşılığında emellerini gerçekleştirmek için Kıbrıs'ı İngililere vermek zorunda kalan Abdulhamit'i ikna eden hain-i vatan bir kişidir. 3-Midhat Paşa'nın Hal olayında İngilizlerle görüştüğü belgelenmiş, açıklanmış Hüseyin Avni Paşa'nın İngilizlerle ilişkisi hakkında ise hiç bir belge ortaya çıkarılmamıştır. 4-Bir kadın meselesinden dolayı Hüseyin Avni Paşa'nın sürgün edildiği sözü 1881 yılında ortaya atılmıştır. Bu kadın Hazinedar Arzuniyaz kalfa olduğu iddia edilmiş hatta bir marksist olan Arif Oruç, Ayhan mahlasıyla -Abdulaziz nasıl hal edildi- isimli ahlak dışı roman yazmıştır. Ancak bu büyük bir iftiradır çünkü Arzuniyaz Kalfa ölene kadar Sultan Azizi'in yanında kalmıştır. Eğer Hüseyin Avni Paşa lehinde müstakil bir kitap yazılmış olsaydı. Bu kitabı yazmayacaktım. Ancak ölçüsüz iftiralar tarihin ruhuna, inancımıza aykırı olduğu için yazdım. Hüseyin Avni Paşa niçin bu iftirayı atıyor ? Çünkü o Anadolu çocuğudur. Batıcı değildir. O yıllarda meşrutiyete karşıdır. İslam birliğinden yanadır. Bu konuda kimin ne bilgisi varsa fikir kulübünde tartışmaya davet ediyorum

FİKİR KULÜBÜNDE TARTIŞMAYA DAVET EDİYOR

Hüseyin Avni Paşa ile ilgili yayınladığım eser doğrudan bir tarihi kahramanın hayatını anlatan kitap değildir onun hakkında yazılan eserlerin bir kritiğidir. Muhakeme yapmadan bir insanı yargılamak huzuru ilahide hesap vereceğimiz bir hak gasbıdır. Hüseyin Avni Paşa'yı günahtan uzak bir melek olarak göstermiyoruz ancak hakkında ölçüsüz yergilerin olduğunu Bunların da tarihin bilimsel usullerine aykırı olduğunu belirtiyoruz. 1-Paşa'nın babasının uyuz eşek satan, bir ağanın yanında yanaşama olarak çalışan -eşekçi Ahmet diye biri olduğunu onun aleyhinde yazan anlı şanlı tarihçiler yazar.-Ancak bu cümle vijdan sahibi her insanı rahatsız eder. Bir kişi yoksuluktan yanaşmada olabilir, eşek tücarı da olabilir. Bu bir nakısa değildir. Buna rağmen Paşa'nın babasının tücar değil vergi memuru olduğu dayısının İstanbulda müdderis olduğunu belgelendirdik. Kendisi de hafızdır. 2-Paşa hakkında İngilizlerden yardım aldığına dair ortaya atılan iddia onun ölümünden sonra Londra sefiri Musurus Paşa tarafından uydurulmuş bir yalandır.Musurus Paşa'nın adı pek söylenmez. Ancak biz söyleyelim Kostaki Musurus Paşa. Bu adam İngiliz tarihçi Joan Haslip'in Abdulhamit isimli eserinde Kıbrıs'a göz koyan İngililerin Berlin Antlaşmasında Osmanlıya yardım etmeleri karşılığında emellerini gerçekleştirmek için Kıbrıs'ı İngililere vermek zorunda kalan Abdulhamit'i ikna eden hain-i vatan bir kişidir. 3-Midhat Paşa'nın Hal olayında İngilizlerle görüştüğü belgelenmiş, açıklanmış Hüseyin Avni Paşa'nın İngilizlerle ilişkisi hakkında ise hiç bir belge ortaya çıkarılmamıştır. 4-Bir kadın meselesinden dolayı Hüseyin Avni Paşa'nın sürgün edildiği sözü 1881 yılında ortaya atılmıştır. Bu kadın Hazinedar Arzuniyaz kalfa olduğu iddia edilmiş hatta bir marksist olan Arif Oruç, Ayhan mahlasıyla -Abdulaziz nasıl hal edildi- isimli ahlak dışı roman yazmıştır. Ancak bu büyük bir iftiradır çünkü Arzuniyaz Kalfa ölene kadar Sultan Azizi'in yanında kalmıştır. Eğer Hüseyin Avni Paşa lehinde müstakil bir kitap yazılmış olsaydı. Bu kitabı yazmayacaktım. Ancak ölçüsüz iftiralar tarihin ruhuna, inancımıza aykırı olduğu için yazdım. Hüseyin Avni Paşa niçin bu iftirayı atıyor ? Çünkü o Anadolu çocuğudur. Batıcı değildir. O yıllarda meşrutiyete karşıdır. İslam birliğinden yanadır. Bu konuda kimin ne bilgisi varsa fikir kulübünde tartışmaya davet ediyorum

Kayd-ı İhtirazi: Tarihle ilgili konulard

TARİHE (DAİR) KISA BİR NOT M. Selami Çekmegil TRT’den değerli dost Şahin Demiral beyin Tarihle ilgili bir seri program hazırlığında olduğunu duyunca, bizim Bilal Sürgeç hocamızın kriter’deki tarihle ilgili değerlendirmelerinin de çağrışımıyla -bu konuda bir ön girişim olsun diye- Tarih'e dair şu hususlara dikkat çekerek tartışma açmanın yararlı olacağını düşündüm. Tarihi biz, “Geçmiş olayların, tarihçi denilen kişilere göre yorumu…” olarak ta algılayabilir; böylece de tarif edebiliriz. Tarih dersleri bize, günümüzde ve daha sonra da olacak olayların geçmişteki modellerini yansıtmakta; onları anlatmaktadır. Tarih aslında bir felsefedir ama Tarihte ilim olan bir taraf ta vardır. Geçmişteki olayların belgeli görüntüleri ilim, o görüntülere bakarak günümüze ve ve geleceğe tuttuğu ışık –projektör- ise felsefedir: Tarih Felsefesi… Aslında olayların çapı ve görünüm manzaraları farklı tezahür etse de, niteliği ve mahiyeti her zaman hep aynıdır sanıyorum: doğarlar, büyürler ve ölürler… Ama o olaylara değer katacak olan bir görüş açısıdır; bir perspektiftir. Bir görüş açısına göre doğanlar: büyür, ölür ve yok olurlar ise de bir başka görüş açısı var olan hiçbir şeyin yok olmayacağını, yoktan da hiçbir şeyin hasıl olmayacağını deklare eder. Bizim müşahedemiz odur ki: Tarih akan bir nehirdir. O nehirde yıkanmak ta temizliği çağırır; temizlenmeyi çağrıştırır… O halde Diyarbekir’li Ziya’nın Deurkhiem’den muktebes fikirleriyle Osmanlının yıkılış dönemlerinde ektiği ayrıştırıcı söylem tohumlarının meyvelerini çöpe atarak Tevhid ab-u-hayatında temizlenmenin yollarını aramalıyız… Aktüel ayran kabartma eylem ve gösterileriyle varacağımız noktayı hayırlı görmüyorum... Büyük mütefekkir, güçlü İstiklal Şairimiz merhum Mehmet Akif ERSOY ne güzel söylemiş: “…Tarihi tekerrür diye tarif ediyorlar/ Hiç ibret alınsaydı tekerrür mü ederdi!..”