- İLK ACIM-

Hülya’mıza….

- İLK ACIM-
Hurşit PEKER
Doğuyor, batıyor güneş semada,
Akışı bir türlü durdurulamazmış.
Bazen de acılar gelir ard arda,
Gerçekten dayanılması oldukça zormuş.


İlk acım: Ah babacığım
Babacığım.. Bizi Affet
İlk tesellim: Kadrini bildik/bilemedik
İnancım. Her gece ruhuna
Ellerimden kaydı yıldızım, Dua etmek üzere
Artık sensiz ve yalnızım. Sözleştik.
Dünyalar benimdi sanki,
Var iken babacığım. İnsan fani
Son anında; Baki olan Allah
Ellerin elimdeydi. Saat tamam
Şimdi; Gülümserdi ölüme
Boş kaldı avucum Hep hazırdı babam
Seni; Hazır olmayan bizlerdik
Oda oda arıyorum. Nasıl da ani oldu
Resimlerin var, Anlayamadık .
Sen yoksun. Gönlümüz hüzünlenerek
Anladım; Gözlerimizden yaşlar akarak
Her yolun bir sonu varmış, Avuçlarımızı ona uzattık
Çaresizim, Rabbimiz;
Neylersin, "İnna Lillah ve İnna ileyhi raciun"/Dedik
İşte kader…. Böyleymiş. Son gece misafirimizdin,
Baş ucunda bekleştik,
Ağlaştık, söyleştik,
Beş kişiydik:
Annem, ben, yani Hülya’n
Ve kardeşlerim,
Nöbetleştik

Hurşit PEKER
26.ŞUBAT.2011/İSTANBUL

Hurşit Peker
Yorum yazabilmeniz için üye girişi yapmanız gerekmektedir.