Ağabeyim Mehmed Said Çekmegile
| Ağabeyim Mehmed Said Çekmegil’e | |
 | İsmail Gürsoy Seyidiydi aklın, fikrin, imanın Yiğitleri böyledir bu dünyanın Saadet yolunda kara sevdanın Çiçeği, balı, arısıydı O Zarar gelse müminlerin birine Üzülürdü, oturmazdı yerine Duydum yeni gelmiş, Bursa iline Doğru düşüncenin mayasıydı O |
| Erdem’in evine vardığımda tam Halini görünce titredim bir an Doğrulup yüzüme baktığı zaman Güzel insanların perisiydi O Kısa ömre sığdırdığı yazılar Tek tek saysam size içim sızılar Abdülhamit gibi yekta kuzular Yetiştirenlerin duasıydı O Yazıyorum şu gönlüme geleni Çok bilmeyeni gördüm çok da bileni İstasyon caddesi kara treni Sanki Malatya’nın hepsiydi O Bana bir gün dedi ki olsaydın Aksoy Ne yapayım dedim, yapmışlar Gürsoy Ak de, gür de, say da ne sayarsan say Doğrusu tevhidin velisiydi O ‘Reçeteler’ eserinde önsözde Naçizane ağabeyimi yazmıştık biz de 2004 yılı mevsimi yazda Hakka yürüyenlerin ferdasıydı O Kimse anlamıyor gönülden dilden Sevgili ağabeyim ne gelir elden Ölüm dedikleri o kozmik günden Selam alıp veren birisiydi O Rabbimizden merhamet dilerim ona Dualarımız olsun hep ondan yana İçersek Kevser’den biz kana kana Hasrete tat katan birisiydi O | |
esat amcaya şimdi okudum çok beğendi
tebrikler abi
Gerçekten çok güzel