ALABORAYIM...
ALABORAYIM...
Nuran KORÇ
Bir geminin güvertesinde geçti ömrüm
Rüzgarın savurduğu yerlere yelken açtım
Hayallerim kadar büyük ve mavi denizimde
Dibe çökmüş geçmişimi aradım
Şaşkınlar gibi...
Rüzgarın savurduğu yerlere yelken açtım
Hayallerim kadar büyük ve mavi denizimde
Dibe çökmüş geçmişimi aradım
Şaşkınlar gibi...
Dümeni kırılmış bu kalbim
Daha ne kadar dayanırdı sensizliğin Mavisine
Dalgaların kayalardan koparamadığı yosunlar gibi...
Ne kasırga ne de fırtına alıyordu gizemlerimi
Balıkçıların ağlarına tutsak ettiği,
Küçük balıklar gibi çırpınıp durdum
Nereye istersen sürükle beni.
Gelen yıkıntılara hazırlıklıdır kalbim
Korsan bir yolculuk benimkisi;
Tek hazinem: gözlerindi..
Nuran KORÇ
kriterciler neden böyle hayatın tabii ve yaygın seyrini yansıtan konlara pek az girerler; anlamak zor. Seviyeli aşktan ve sevgiden korkmamalı. Duygusal yönü iptal edilmiş insan bir makina veya bir bilgisayar olur. İnsana hayat tanımalı bence. Nuran hanımı bu güzel şiir için tebri ediyorum.