ASYALI BİR OZANIN ÖĞÜTLERİ

ASYALI BİR OZANIN ÖĞÜTLERİ (*)

Ebu YASİR’den M. Mengüşoğlu

Ve aklın
ırmağı kurumuş
suyu tükenmiş;
benziyor
gülünç bir asya sakallısına.
Çünkü şiir
o kötümserlik çığıtkanı
çok oldu gümüş hançerini
toprağın altına gizleyeli.
silahı şimdi kardeşim
asyada son harami atlarının
düşen nallarından yontmalısın

Ne taş ne tunç ne başka maden
devridir akıl devri
düşünen kardeşlerinin
düşünen şiir emanetini
ulaştır sonraki kuşaklara
daha sonraki
ve yaşat bir daha hayatında
tevhit erlerinin metanetini.

Gelip geçen zamana karşı
uyanık tutmalısın bedenini
dinç bir kafayla hazırlanmalısın salah’a
dayan ki dayansın seninle
melekler, çocuklar, hasta kadınlar
dayansın duayla dişle tırnakla.
zulme ve acıya karşı
bu sefil liyakati vursun yere
ihtiyar babaları neslimizin;
her sabah ezanla birlik
açılsın mühürlü kalpleri kulakları
ve duysun eşyanın zikrini
otun kelebeklerin
ve bilcümle mahlukatın tesbihini
utansın bu yüz kızartan zilletten
ve bilsin
koşmaktır çağırmak
vurmaktır dua.

Ve asya ve avrupa
ve Afrika Amerika bile
her yer
Hak’kın egemenliğine girinceye dek
ulaştırmalı tebliği
kalemle, kılıçla, dille
cennete bir adım daha yaklaşmalısın
bir adım daha şehadete.
Öyle donanmış olmalısın ki
her an
insana söyleyecek sözün olmalı
ya hak söylemeli ya susmalısın.

(*)kriter,mayıs,76, s.1

Ebu YASİRden M. Mengüşoğlu
Yorum yazabilmeniz için üye girişi yapmanız gerekmektedir.