Ayasofya

Sen suskunken;sızlamaz mı, kemikleri Fatih´in Sen mahzunken; bükülmez mi boynu Eyub´un Sen kilitliyken; kırılmaz mı gönlü milletin Razı olur mu;Fethi emreden Resul´un? Ey müminler! Açın ellerinizi, semayı inletin Bu fün geldim; yine kilitlisin, mahzun , hüzünlü.. Sende yüklü; milletimin talihi, düğümlerin çözümü Cihan sultanlarının secdeye vardığı mabet Senden kıtalara saf saf ordular gönderirdi ümmet Sende gizli inananların kaderi, şarkın mukadderatı Diner mazlumların ahı,senden alır kurtulanlar beratı Ağlarım gülmezsen; başımız değmez göğe Sustursalar da seni, yetmedi güçleri şahadetlerine !... Dilin susmuş, bülbüller ötmez olmuş, ne gam? Benden ayrısın güya; milletin kalbindesin her an Cihan sultanlarına su veren çeşmeler Kurumuş menbağı, mesken tutmuş yosmalar!.. Ne deriz, sultanlar Sultanı´na dönünce feleğin çarkı Dibinde meyhane, rengin ne; kalmamış Bizans'tan farkı?... Ey Ayasofya!... Sen mi hicran et, yoksa ben mi?.. Susturdular aldılar sende sembolleşen cevherimi Kızılay´da başörtüsüne ağlayan bacı!... Ayasofya ile ancak diner, gözlerinin yaşı Maddenize değil, ruhunuza zincir vurmuşlar Ebediyen kurtardım diyenler; düzen kurmuşlar Çağ açan Hakan yok; alnına Hilal'i kim assın, Ümit şairi Akif yok; hicranını kim yazsın?... Bu ülkeye, bu millete melekler intizar etmez mi, Yüce davaların varisi devlet; bir kararname yetmez mi? Ayasofya, elbet açılacak; açın, kurtarın!.. Açın ki; milletin gönül tahtına oturun Ey vekiller; kaldırın parmağınızı Ayasofya´nın zincirleri kırılsın Halktan aldığınız iradeyi kullanmazsanız; Tutulsun diliniz, "Kurusun elleri"niz Söyleyin; sizi bağlayan nedir, bilelim?... Çözemezsiniz, bırakın millete çözelim Kıralım zinciri, boğum boğum ezelim. 21.12.1989 Sultanahmet/ Divane -Çığlık