BİR ÇOCUK BÖYLE DEDİ
BİR ÇOCUK BÖYLE DEDİ
Av. Şevket TURGUT
Beni, Gazze sokaklarında vurdular 
Bilmiyordum, öğrendim, yaşadım
Nedir vurulmak,
Yanmak, kavrulmak.
Küçücük ellerimle, kanlar içinde kalmak.
Oyun arkadaşlarım önce ağladılar.
Bilmiyordum, öğrendim, yaşadım
Nedir vurulmak,
Yanmak, kavrulmak.
Küçücük ellerimle, kanlar içinde kalmak.
Kızdılar, bağırdılar.
Sonra, Filistinli oldukları geldi akıllarına
Top yaptığımız bezlerle,
Yaralarımı sardılar, bağladılar.
Annem başka türlü üzüldü.
Durmadı göz yaşları,
Bir köşeye büzüldü, sonra
Acısını dört bir yana haykırdı.
Tek başına bir kadın
İsrail’in tanklarına saldırdı.
Filistin’de evlerimiz basıldı
Yakıldı, yıkıldı.
Babam namazlarını
Kurşuna karşı kıldı.
Ezanlar okunurken,
Gazze sokaklarında insanlık, sehpalara asıldı.
Bizlere pusular kurdular
Çoğumuzu uykumuzda vurdular.
Küçük bedenlerimizi
alevlerle kavurdular.
Nereye baksan duman duman.
Her yer yakılmış, yıkılmış.
Gazze sokaklarında,
Çocuk beyinlerine kurşunlar sıkılmış.
Bütün ışıklar söndü Gazze’de
Aç bebekler üşüdü ağladı.
Çaresizlik ellerimizi bağladı.
İnsanlık kayboldu sustu.
Gazze sokaklarında tanklar,
gece gündüz ölüm kustu.
Gazze çocuklarını vuranlar unutmasın!
Katil yandaşları unutmasın!
Gazze’nin küllerinden çiçekler açacak.
Gün gelecek, katiller, köşe bucak kaçacak.
Bir nesil doğacak küllerden,
Yürekte sevgi gibi,
Namluda mermi gibi,
Silecek kumlardaki kanını,
Alacak çocukların intikamını.
05.02.2009 AV. ŞEVKET TURGUT
Yorum yazabilmeniz için üye girişi yapmanız gerekmektedir.