ÇEYİZ ARASI -III-

ÇEYİZ ARASI -III-

Hurşit PEKER
Boşalan döküntülü odalar...
Açık perdesiz pencereler…
Duvarlarda asılı donuk aynalar…
Gözlerinin izini görüyorum,
Hayalen gülümseyen yüzler
Camları silerken gülüyorum.
Onlardan geriye kalan
Bunları gördükçe inancım artıyor
Bu dünya yalan…
Ne çabukta örülmüş duvarlar örümcek ağı
Öyle bir sessizlik ki, büründü solu- sağı.
İçimde yalnızlığın hissini duya duya
Nasılsa kendimden geçip, dalmışım bir uykuya.
Rüyalarımla oyalanıyorum
Bazen kahve dolu fincanı
Bana doğru uzatırken uyanıyorum.
Geçmişte her odanın özel bir ismi vardı
Geride bir biz, birde ıssız odalar kaldı
Şimdi onlardan ne bir ses, ne de var bir kıpırtı,
Her tarafta döküntü, ortalık pırı; pırt.ı
Uçtular teker teker yuvamızdan hepsi
Anlamadım dünyayı, tatlı olan neresi
Hayat güneş gibi, doğup batan masalmış
Görünüşte uzun, batışında kısaymış.
Gelişleri güzeldi, dünyamıza mutluluk oldu
Gidişleri buruk ve hüzünlü, içimize gam doldu.
Yüklendi üzerimize bir sessizlik gölgesi
Bir köşede ben kaldım, diğerinde annesi
Duramadı kalktı.
Bir elini kapıya, diğerini
Kasaya dayayarak; baktı, baktı:
Açık pencereleri bir bir kapatıyor…
Ne kadar da içten ve bitkin etrafı tarar…
Terk edilmiş odaları toparlıyor…
Yoksa gözleri seni mi arar?...
Bakar bakar da durur, astığın aynana
Sen gittin;
Artık ellerine kına yaksın kaynana.
Sünnetullah gereği değişmeyen bu yasa
Son yavrumuz da uçtu, onun adı : Rumeysa
Bir bakarsın gün gelir ,tüm nefesler kesilir
Kapanır kapılar bir, bir; gerisin Allah bilir.
………….
HURŞİT PEKER
Hurşit PEKER
Yorum yazabilmeniz için üye girişi yapmanız gerekmektedir.