DÜŞMÜŞ UÇAKTAN ADAM MI ATILIR?

(HECEYİ DİRİLTEN CUMA ŞİİRLERİ)
DÜŞMÜŞ UÇAKTAN ADAM MI ATILIR?
Prof. Mes Solzhenitsyn
Gafil pilot H.Ü.ye suç-üstü yapılmıştı
Uçak düştü, bir tek sen kaldın sağ içerde
Müflis patron gözüktü, sermayesi mafişti
Hava atmak için seni kovdu sergerde

Hava zaten onun mülkünü yere çakmış
Adamın aklı havada, hala uçtuğu
Ve para kazandığı zehabında kömüş
Yiyeceği bitmiş; yediği, kubura saçtığı!

“Terk et o seçkin koltuğu, sahibi benim”
Diyerek, üst perdeden küstahça zırladı
“Koltuk dediğin bir enkaz a benim canım”
Şeklinde seni, ani cevaba zorladı;

Neden anlatılır böylesi anekdotlar?
Çünkü hayat, benzeri olaylarla dolu
İnsan yaşamına da mı hükmeder kodlar?
Seni bir yerden kovar, yersiz bir zavallı!

Artık başlık pekişti: Düşen bir uçaktan
Kovmuşlardı seni ki, sen tek yaşayandın
Şimdi kovulduğun yer çürümüştür çoktan
Sense dimdik ayakta, zavallıyı andın

Basında uçak çok, “amiral gemi” gani
Kimini sen reddedersin, kimi yok olur
Kendisi himmete muhtaçtır derler hani
Himmete muhtaçlardan küstah bey çok olur

Kriter uçak değil uzay aracımız
Cuma Dergimizse, zorunlu tatildedir
Hikâyeye değil, özünüze bir bakın:
O, bilmeden aşılan, özlü tecrübedir!

Prof. Mes Solzhenitsyn
Yorum yazabilmeniz için üye girişi yapmanız gerekmektedir.