EMPATİ
E M P A T İ
Selahattin ÇEKMEGİL
Bakkalın gül yağını, döküverdi papağan.
Dayak yedi o yüzden, başı kel oldu bir an.
Kellik bir yana dursun, konuşamaz oldu kuş.
Düşünceye daldı hep, papağan oldu baykuş.
Bakkal üzüldü lakin, tek laf yok papağandan.
Günler gelip geçti de, ses çıkmadı o candan.
Papağanımız bir gün, saçsız bir derviş gördü.
Hemen dili çözüldü, belleğinde ağ ördü.
Sandı o da gül yağı, döküvermiş dükkana.
Dayağı da yiyince, dönmüş tüysüz bir cana.
Bu empati meseli; Mesnevi'den hikaye...
Arif olan almıştır, kendine bundan paye!..
Empati kurmak için sempati gerekir.
Şairimiz Selahaddin bey'i tebrik etmek gerekir, insanı bir şiirde hem gülümsetmek hemde birşeyler öğrenmelerini sağlamak konusunda çok başarılı ... Şiirlerinin devamını merakla bekliyorum...
Travma
Empati travmaları çözer.Sonuç bu olsa gerek. Suphi
BAKKAL VE PAPAĞAN
'Bakkal ve Papağan' MESNEVİ'nin içinde geçen bir hikaye.Şiir bunu resmetmiş.Karikatür ise noktayı koymuş.Empatiye güzel bir örnekleme.