Kritere Özel 4 Nisan 2006

GÖZ YUMMA

GÖZ YUMMA
(Alaaddin Gürün için)
Hasannebioğlu Cumali Ünaldı
Sanki
 Ayağını bastığın yerden başlardı
 Yerküre dönmeye
 Gök soluklandığın kadardı
 Başkalarının devletiydi dağın eteğindeki şehir
 Yalnızca sen yürürdün caddelerinde

 Ömür
 Sadece seni akıtan nehirdi
 Ey yürek kalıplarıyla biçip
 Yiğit ve kavi
 Aşkile teğelleyen terzi

 Yazları atsidiği, gübre, ayak kokusu
 Toprak duvara serpilmiş su kokan
 Kışları
 Kaysı çekirdeği kabuğu çıtır çıtır
 Meşe odunu yanan sobalarda
 Kıvrılan dumanların eğittiği çocukluğun
 Bu karanlığın / bu izbe/ bu unutulmuş ülkesinde
 Cıvıl cıvıl yüreğiyle
 Oynaşı sokaklarda kalan küçük çırak

Ancak
 Sineklerle eğlenebildiğin
 Ve ancak
 Kuytulu böcekleri bildiğin
 İlik açıp düğme diktiğin
 dükkanların
 arka bölmesinden
 yüzlerce yıllık bir çıraklıktan sonra
 yeryüzüne fırladın
 çıktın
 ve gördün ki
 kabına sığmıyordu dünya
 onun ‘çün mü
sen de sığmadın dünya’ya
Seni en çok
 Dağlarda tek başına
 İnatla
 Kayalardan fışkıran
 Yalnız ağaçlar mı
 Anlatmalı insanlara ?

Hem ölüme döndün yüzünü
 Hem yaşamaya
 Mevsimler birbirini kovaladı
 Yazı yaz
 Kışı kış gibi yaşadığın şehirde
 Bütün vücudunla tartıştın
 Tartıştığında tekmil kalbinle durdun namaza

Sana yakıştı mı ne
 Sağlığın gibi
 Hastalığın da
 Mahfice ağlamaklarınla
 Sende ölüm bir şiir gibi

Yaz günü bir subaşı / sözgelimi Horata’da
 Ağaç gölgesi gibi
 Her kelimesiyle yerli yerinde mi?
 Ey yürek kalıplarıyla biçip
 Yiğit ve kavi
 Aşkile teğelleyip
 Sıdkile diken / ölümü berkiten terzi.

      Hasannebioğlu Cumali Ünaldı

Girne (Kıbrıs), 10 Eylül 1988

Hasannebioğlu Cumali Ünaldı
Yorum yazabilmeniz için üye girişi yapmanız gerekmektedir.