GÖZKAPAKLARIM AĞIRLAŞIYOR
GÖZKAPAKLARIM AĞIRLAŞIYOR
ÖKKEŞ RÜKÜŞ
Gözkapaklarım ağırlaşıyor göremiyorum hiçbir şeyi
Uyuyorum, kendimi, benliğimi, dinimi kaybediyorum
Yavaş, yavaş ve acı çekmeden; ama keşke acısını çeksem diyorum
Çünkü eridiğimi, bittiğimi acı çekmeden anlayamıyorum.
Neden ben? Diyorum, resmen alemlerin yaratanına isyan ediyorum
Ama bunun farkında bile olamıyorum
Gözkapaklarım ağırlaşıyor göremiyorum hiçbir şeyi
Uyuyorum, kendimi, benliğimi, dinimi kaybediyorum
Yavaş, yavaş ve acı çekmeden; ama keşke acısını çeksem diyorum
Çünkü eridiğimi, bittiğimi acı çekmeden anlayamıyorum.
Neden ben? Diyorum, resmen alemlerin yaratanına isyan ediyorum
Ama bunun farkında bile olamıyorum
Gerçekliği fark edemiyorum
Her zaman küreselce düşünüyorum
Uyuyorum ama uyanmıyorum
Uyanabileceğimi biliyorum, gerçeklerin farkına varabileceğimi biliyorum
Filistindeki, Afganistan'daki kardeşlerime yardım edebileceğimi de biliyorum
Ama takmıyorum, önemsememek önemliymiş gibi davranıyorum
Çünkü önemsersem sorumluluk altına gireceğimi biliyorum
Ama tembellik ediyorum ve hala uyuyorum.
İşte ben bu yüzden uyuyorum ve uyanmıyorum.
Her zaman küreselce düşünüyorum
Uyuyorum ama uyanmıyorum
Uyanabileceğimi biliyorum, gerçeklerin farkına varabileceğimi biliyorum
Filistindeki, Afganistan'daki kardeşlerime yardım edebileceğimi de biliyorum
Ama takmıyorum, önemsememek önemliymiş gibi davranıyorum
Çünkü önemsersem sorumluluk altına gireceğimi biliyorum
Ama tembellik ediyorum ve hala uyuyorum.
İşte ben bu yüzden uyuyorum ve uyanmıyorum.
ÖKKEŞ RÜKÜŞ
bu şiir gerçekleri yansıtmakla birebir ama birazda sizin yorumlarınızı bekliyorum