İÇ İÇE
İÇ İÇE
Nuretdin GÜR (Ozanoğlu)
At izi, it izi, bir’de Kit izi,
Hepsi bir karanlık yolun içinde.
En güzel isimler aldattı bizi,
Yaldızlı, yıldızlı çulun içinde.
Öyle bir kına ki; gayri silinmez,
Vursalar delinmez, kessen bölünmez,
Kimler kimdir, kim kimdendir; bilinmez!
Kılıflar çarşafın, şalın içinde.
Her türlü hille var tat’ta, kokuda,
Yenilen ekmekte içilen suda,
Köpek ihanette Çoban uykuda,
Domuzlar davarın, malın içinde.
Kargalar ötüyor, Şahinler kızgın,
Leşe konmak için bekliyor Kuzgun,
Fırtınalar yoğun, dalgalar azgın,
Yolcular küreksiz salın içinde.
İyi olan kötü ile yarışır,
Mazlumlar her türlü zulme alışır,
Acı, tatlı bir birine karışır,
Ağular, Zehirler, balın içinde.
Eğriler düzelmez gelse yolada,
Sıla gurbettedir, gurbet sılada,
Cellatlar zirvede, hatt-ı balada,
Kurbanlar çukurun, kolun içinde.
Ozanoğlu bizler bizden kopalı,
Tepemizde bekler eli sopalı,
Kulaklar tıkalı, gözler kapalı,
Umutlar kumarın, falın içinde.
selam
sizin siirlerinizi okudukca sanki ustadim Abdurrahim karakoc´un siirlerinden birini okuyorum hissi uyaniyor bende . Insallah keleminiz hic susmaz Hocam