Hayret!

Bu kadar nitelikli bir katkı; ama imzasız... S. Sanih

Dur! daha çocuksun...

yıllar çökmüş sehemiyle omuzlara kâh geçmişi özler ruh'un, kâh çocukluğunu tüm masumiyetlerini, hüzünlerden soyunmuş bir kaderle bilir ki kocamış yüreklerin nasır tutmuş kalplerin ve ellerin istemediği dertleri körpecik beden; küçük fidan, tomurcuk hiç taşıyamaz yaş aşmış 30'luk hendeği yarınlarda vuslat var ata'ya hasret var can'a can katan ata'ya kolay değil, karnından 9'lar doğururcasına 9 ay taşımış bir yürekle 9 değil belkide 999 ay dolusu koruyup kanat geren koca şahin her ikisi de yavaş yavaş gözlerinin önünde gün deviriyorlar bir tarafın vuslat, bir tarafın gaflet, bir tarafın acı ve hasret ne kime haykırabilirsin, ne kimselere anlatabilirsin ancak ve ancak, hayata teslim olmak gelir elinden yüzmeyi bilmesende açılmak gelir elinden engin denizlere bilmediğin okyanuslara kabul etmekten başka ne gelir ki, düzeni kuranın nizamına uymaktan yaratmadığın dünyanın ceremesini ben mi çekeceğim bunca yükü nasıl taşır, yorgun omuzlarım durgun yüreğim evet çılgın ve hırçın idi deli kanla coşan yüreğim zaman öyle bir kündeye getiriyor ki terazinin hangi kefesinin ağır basacağını su gösteriyor içelim bari , aşkın şarabını da dım'lansın yürek biraz melankoli, biraz esrar, biraz efkâr yıkar aşılmaz dağları aşamazsanda, yarını edemezsende yılları devirir dikkat et, hey gafil sen, devirmeyesin kefeni!...