MEZARIN ETRAFINDA DİRİLER
{mosimages}Hele bak şu insanların haline,
Bir bak insanların izmihlaline:
Taştan ağaçlardan bekliyorlar meded,
Unutmuşlar: "Kul huvellahu ehad"…
Şu katı karanlığa ne demeli:
İnayet beklediği kişi ölü.
Cansız eşyaya tapınmak da neden,
Ölülermi dirilere egemen?...
Şu gerçeği asla unutmayınız:
Taş,ağaç,toprak,dağ ve deniz:
Bir bak insanların izmihlaline:
Taştan ağaçlardan bekliyorlar meded,
Unutmuşlar: "Kul huvellahu ehad"…
Şu katı karanlığa ne demeli:
İnayet beklediği kişi ölü.
Cansız eşyaya tapınmak da neden,
Ölülermi dirilere egemen?...
Şu gerçeği asla unutmayınız:
Taş,ağaç,toprak,dağ ve deniz:
İnsan için,insana hizmet için,
İnsanın onlara tapınması niçin?
Gafil !o taşı niin öpüyorsun?
Bu,demektirki,ona tapıyorsun.
Şu ağaca bağlamışsın çar çaput,
Artık ağaç bu haliyle puttur put.
"Şifadır" diye şu topraktan yemek,
Şu eşik taşlarına yüz göz sürmek
Bunlar hepsi dalalettir dalalet!...
İlim çağında bu denli cehalet:
Yakışır mı "müslümanım" diyene,
Hele hele mürekkep yalayana.
Belki bu mezarda medfun bir şehid,
Belki bir bilge kişi yahud zahid.
İnşallah ulaşmıştır rahmete,
İyiler iyilik bulur elbette.
Ancak hangi veli bize önerdi?
"gelin mezarımdan isteyin"dedi
"Mezarımın taşı toprağı şifa"
"Her ne isterseniz ben veririm ha"
Bu cehaleti bağışlarmı Allah?...
Ziraki bu,bühtandır,maazellah.
Bahattin Bilhan
Yorum yazabilmeniz için üye girişi yapmanız gerekmektedir.
