NİCE HERKÜLLER
NİCE HERKÜLLER
Bahattin BİLHAN
Dedi: Gökten gelenler bize asla gerekmez,
Biz düşünür, buluruz, göğü ilgilendirmez.
Bize yeryüzü yeter, çalışır, yaratırız,
Makineyle afakı aydınlatabiliriz.
Gökten makine inmez, biz yaratırız onu,
Zaten insanlar yoktan yarattılardı dini.
Biz hep yenilikçiyiz, durmadan yenileriz,
Yenileşmeyi iyi bilir, iyi anlarız.
Biz deviririz, çünkü devrimciyiz, devrimci,
Biz nakilci değiliz, akılcıyız akılcı…
“Ondandır” denileni biz kabul edemeyiz,
Gök kaynaklı mesajın ardında gidemeyiz…
“Göktendir” denilenler yenilik kabul etmez,
Devrimci bellek böyle bir yolda asla gitmez.
Tapacaksam ben akla yalnız akla taparım,
Tek aklın dediğini dinler ve yaparım ..
Dedim: Aklı dinlersen, bütün sorunlar kolay,
Hiç de karanlık olmaz, bu ufuk ve bu uzay…
Akıl serviste ise hele ona bir kez sor
İşleyen akıl yalan demez, doğruyu bulur.
Çok güvendin gücüne, çok güvendin özüne,
Kendini hükmedici sandın bu yeryüzüne.
Düşün: Bir sivrisinek kaçsa senin burnuna,
Tükendi mi bütün gücün? Bu denli çırpınış ne?!...
Hayret! Gücün yetmezse bir tek sivrisineğe!
Gerek var mıydı ki bu denli büyüklenmeğe?!...
Hele bir göster o çok beğendiğin gücünü,
Geri çevir, sineğin alıp götürdüğünü!...
“Yeryüzü bana kâfi” dersen önle güneşi,
Aysız, güneşsiz başlat yeni bir yaşayışı…
Farz et ki emrindedir öldürücü silahlar,
Yardımcındır, paşalar, krallar, padişahlar,
Musallat oldu sana bir ufak tefek virüs,
Artık tüm dünya zindan, hayat ise tam kâbus…
Bu virüs ne ki elsiz, ayaksız ve silahsız,
O kadar ufak tefek küçük ki görüntüsüz,
Bütün bu gücünle sen virüsü yenemezsin,
Top tüfekle onu hiç de öldüremezsin!
Yenilmez zannedilen nice nice herküller,
Bir virüs darbesiyle yıkıldılar, gittiler.
Zaten insanlar yoktan yarattılardı dini.
Biz hep yenilikçiyiz, durmadan yenileriz,
Yenileşmeyi iyi bilir, iyi anlarız.
Biz deviririz, çünkü devrimciyiz, devrimci,
Biz nakilci değiliz, akılcıyız akılcı…
“Ondandır” denileni biz kabul edemeyiz,
Gök kaynaklı mesajın ardında gidemeyiz…
“Göktendir” denilenler yenilik kabul etmez,
Devrimci bellek böyle bir yolda asla gitmez.
Tapacaksam ben akla yalnız akla taparım,
Tek aklın dediğini dinler ve yaparım ..
Dedim: Aklı dinlersen, bütün sorunlar kolay,
Hiç de karanlık olmaz, bu ufuk ve bu uzay…
Akıl serviste ise hele ona bir kez sor
İşleyen akıl yalan demez, doğruyu bulur.
Çok güvendin gücüne, çok güvendin özüne,
Kendini hükmedici sandın bu yeryüzüne.
Düşün: Bir sivrisinek kaçsa senin burnuna,
Tükendi mi bütün gücün? Bu denli çırpınış ne?!...
Hayret! Gücün yetmezse bir tek sivrisineğe!
Gerek var mıydı ki bu denli büyüklenmeğe?!...
Hele bir göster o çok beğendiğin gücünü,
Geri çevir, sineğin alıp götürdüğünü!...
“Yeryüzü bana kâfi” dersen önle güneşi,
Aysız, güneşsiz başlat yeni bir yaşayışı…
Farz et ki emrindedir öldürücü silahlar,
Yardımcındır, paşalar, krallar, padişahlar,
Musallat oldu sana bir ufak tefek virüs,
Artık tüm dünya zindan, hayat ise tam kâbus…
Bu virüs ne ki elsiz, ayaksız ve silahsız,
O kadar ufak tefek küçük ki görüntüsüz,
Bütün bu gücünle sen virüsü yenemezsin,
Top tüfekle onu hiç de öldüremezsin!
Yenilmez zannedilen nice nice herküller,
Bir virüs darbesiyle yıkıldılar, gittiler.
Yorum yazabilmeniz için üye girişi yapmanız gerekmektedir.
