SAVAŞIN ÇOCUKLARI

SAVAŞIN ÇOCUKLARI


İpine mektup taktım
Kuyruk salladı rüzgar esince
Namemi okumadı baktım
Bindi bulutların ensesine

Dinlemedi ilahilerimi
Dualarımın adresi mi yanlış
İçimizdeki zalimler yüzünden mi
Yoksa sahte ve yapmacık mı
Anlayamadım.

Bulut üzerimize eğildi
Silkindim aniden uyandım
Rahmetin damlaları değildi
Alevler içinde yandım

Şam’ı götürdü bombalar
Çeşmelerinden kan akar
Korkudan çatlayan yürekler
Kuş gibi avcıya bakar

Yeniden işbaşında firavunlar bir daha
Kucağında çocugu sığınmacı kadınlara,
Ve mazlumlara zulm ederken zalimler
Savaşın masum yavruları çocuklar
Korumasız annelerin Nil’i oldular.


Hurşit PEKER
Yorum yazabilmeniz için üye girişi yapmanız gerekmektedir.