SİMSAR

SİMSAR

Metin Önal MENGÜŞOĞLU

Bir ellerinde anahtar
Ve kelepçe diğer ellerinde
Her çağın
Maneviyat simsarları
Geçtiler peştamallarında
Karanlık şakırtılar
Ve kırpılmamış sakallarından sızan
Kirli sularla

Ben bir köşede mahcup
Güzelliğimden utandım

Onlarsa geçirdiler günlerini
Tapınaklarla hamamlar arasında
Öyle teğellemiştiler kendilerini
İnişlere yokuşlara uygun adım
Gören kalabalık sansın diye
Bir de en ağır gül yağı
Kokmaz mı koltuk altları

Bense, aman yarabbi ne kadar sadeydim
Allah’ın bir garip mü’mini

Hiç intikam duygusu taşımaz, evet
Kimseyi de sevmez ama
Simsar, bir gözüyle örneğin baksa kitaba
Bir gözü odanın mahrem yerinde
Ayağında en sesli takunyalar
Suratı pırıl pırıl yıkanmaktan
Neye gerek, kir bağlasa da kalbin etrafı

Bense kopmuş düğmesini dikerim gömleğimin
İkindiye çok var daha


Metin Önal Mengüşoğlu
Kriter, 47, 1984- Temmuz
Metin Önal MENGÜSOĞLU
serra
12.03.2008

Metin Beyin ve başka değerli şairlerin şiirlerini de bu sayfalarda okumak isterim. Hem kaliteyi artırmak, hem de Kriter okuyucusunun kişisel tatminlerini gidermek yerine, seviyesini yükseltmek adına... Sayın kubha'ya teşekkür ediyorum.

kubha
09.03.2008

Serra Hanımefendi/Beyefendi

Bu şiir daha önce Kriter'de yayınlanmıştı. Metin Önal Mengüşoğlu sadece bu şiiriyle değil, Kriter'deki diğer şiirleriyle de çok dikkat çekmişti. Mesela Osman Bey benim unutamadığım şiirlerindendir. Metin Bey hakiki bir şair. Onu bariz bir hata yapmadıkça eleştirmek haddimize değil...

serra
09.03.2008

İşte şiir... Önce bir resim çiziyor zihninizde, sonra düşündürüyor. Bu sitenin aboneleri bu şiiri görmediler mi? Yoksa hep birbirlerini mi ağırlıyorlar. Kendilerini bir edebiyat eleştirmeni konumunda görerek sıradan bir şiiri ve yazanı pohpohlarken hiç olmazsa başkalarını da görüp daha doğal olabilirler..

Yorum yazabilmeniz için üye girişi yapmanız gerekmektedir.