SU ÇATLAĞINI BULDU
SU ÇATLAĞINI BULDU 
Nurettin BÜYÜKBAŞ
Aşk düşünce yollara
Bir pervasız gün olur mecal
İniverir gök kubbede hoş bir seda
Zaman Sivas’ta lal olur
Sivas,Gözlerime uzak
Gönlüme yakın şehir
Âşık veysel’ce söyleniş
Dem vurur sözlere, gönüllere
Ve ulu camiden yükselen bir nağme olur
Zahir karanlıklara gömülmeden
Tarihin süzgecinde bergüzar olur
Görmediğim
Duyduğum şehir
Duyduğum şehir
Sivas
Kuru soğuk esen rüzgârlar
Kuru soğuk esen rüzgârlar
Bir yaşlı ninenin feryadı duyulur
O mağrur, kimsesizliğiyle
Haykırır cılız sesiyle…
Su çatlağını buldu
Su çatlağını buldu
Su çatlağını buldu
Saat beş’e doğru inerken yokuştan
Ayaklarım beni çekiyor, ben toprağı
Süzülüyor yukarıdan aşağıya güneş
Toprağa değen su kıvrıla kıvrıla
Yol alırken tarladanSusuzluğun sesi
Toprağa can düşürüyor
İhtiyar ninem gelir yine yanıma
Söylenir kadife sesiyle
Su çatlağını buldu.
Sivas,
Gülkurusu özlemlerin emrine amade
Gülkurusu özlemlerin emrine amade
Sahipsizlik, yalnızlık
Ve kaçış, isyanlara başkaldırış
Sessiz ve derinden
Suskunluk kader ile baş başa
Gözünde şehir hepten virane
Suyun sesi gelir uzaklardan
Berrak ve durgun
Çatlağını arıyor
Alevi ile Sünni
Türk ile Kürt misali
Ve ben ile sen misali
Su çatlağını buldu…
Su çatlağını buldu…
Nurettin Büyükbaş
Yorum yazabilmeniz için üye girişi yapmanız gerekmektedir.
