SUSKUN

SUSKUN

Abdulkerim ACAR

Birgün bir sabah vakti...
Gözyaşlarına basa basa,
Ne gam,ne keder,ne tasa...
Ağlıyordum.
Sonra üçbeş hüzün,
Üçbeş yalnızlık,
Geldi,geçti,gitti.
Yürüdüğüm yol bitti.
Çıkmaz sokakmış...
Sokak köpekleri
Uykuya dalmış,
Yolun sonunda...
Ve hatıralarda
Üç beş gemi
Seyrüseferde...
Ve güvercinler
Her yerde...
Ve martılar
Ellerimden simitleri aldılar,
Havalandılar.
Ellerim bomboş.
Bir oda,evet bir oda,
Loş...
Akşam vakti,
Yalnızım,sarhoşum.
Ben de oda gibi boş,
Ben de oda gibi loşum.
Sonbahar yaprakları gibi,
Narin ve kırılgan...
Yoz molozlar gibi hoyrat.
Sade,hesapsız,kimsesiz
Bir günahsız ölü gibi
Tertemiz ve suskun...

Abdülkerim Acar

Abdulkerim ACAR
Yorum yazabilmeniz için üye girişi yapmanız gerekmektedir.