İnsanın Ağzından

İNSANIN AĞZINDAN

M. Said ÇEKMEGİL

Şiirde aradım seni
Düşünceye sordum
Rüyalar gördüm fizik ötesi
Hayra yordum

Çiçeklerin renginde mi
Kokusunda mı
Balını yediğim arısında mı
Bilemiyordum

Aydan, Güneşten, yıldızdan
Sesteki, ışıktaki hızdan
bir şeyler bekliyordum

Fezadan fısıltılar geliyordu
Deryadan sızıntılar
Duyamıyordum

Atomdan samanyoluna çıkıyor
Bunalıyordum
Şu işlemez aklın çıkmazlarında
Dolanıyor, dolanıyordum

Rahmetin yetişti Allah’ım! Rahmetin
Kurtuldum
Ve buldum seni Allah’ım buldum
Ne yerdeydin ne gökte
Pırıl pırıl parlayan
Bir nebi haberinde…
M. Said ÇEKMEGİL


(Bu şiir, Genç Birikim Dergisi'nin
Ağustos 2007, 99. sayısında yayınlanmıştır)


M. Said Çekmegil
abdullah efendi
25.08.2007

Gerçekten çok mana yüklü bir şiir anlayana..

samigoren
05.08.2007

NE MUTLU Kİ, (YALNIZCA VE YALNIZCA) ALLA

Rahmetli Said Çekmegil'in "İnsanın Ağzından" adlı şiirini okudum. Şiir o kadar akıcı, o kadar tatlı, o kadar manalı ki tekrar-tekrar okudum. Her okuyuşumda, ayrı bir tat aldım... Şiirde de belirtildiği gibi, "insan olmak, Allah'ı bulmak ve O'na yalnızca ve yalnızca O'na teslim olmakla mümkün... Allah'ı bilmeyen, O'na iman edip teslim olmayanlar şeklen insan da olsa, hakikatte insan sayılmazlar... Zira Allah (cc) insanı öylr bir fıtratla yaratmış ki, bu fıtratın başında "iman" gelir. Başka bir ifade ile "insan iman eden bir canlıdır". Kimi Allah'a, kimi de başka başka (sahte) ilahlara... Allah (cc) Bizleri yalnızca ve yalnızca Kendisine iman eden ve teslim olanlardan, müminlerden eylesin... Bu vesileyle Allah (cc), merhum Said Çekmegil'e rahmet eylesin, mekanını cennet eylesin... Selam ve Dua ile...

Yorum yazabilmeniz için üye girişi yapmanız gerekmektedir.