KURBAĞA İLE AKREBİN DOSTLUĞU
KURBAĞA İLE AKREBİN DOSTLUĞU
Halid ÖZDÜZEN
Bilinen bir hikayeyi üslup farkı ile birde ben anlatmak istiyorum
Bir yavru akreple bir kurbağa yavrusu arkadaş olmuşlar. Dostlukları o kadar ilerlemiş ki biri bir lerini görmedikleri gün üzüntülerinden hasta olurlarmış .
Anne kurbağa yavrusunu yanına çağırarak, "akrebin tehlikeli bir yaratık olduğunu onula arkadaş olmamasını ve yolunu ayırmasını" istemiş. Fakat yavru kurbağa annesine,. "ben onun hiçbir zararını görmedim ,o beni çok seviyor ve her zaman bana yardım ediyor" demiş.Bunun üzerine anne ilerde olacak tehlikelere dikkat çekmişse de bir türlü yavru kurbağayı ikna edememiş
Günler günleri, günler haftaları kovalayıp ikisi de büyüyüp olgunlaşmışlar.. arkadaşlıkları da bozulmadan devam etmiş..Bir gün yiyecek ararken bir nehrin kenarına gelmişler. Akrep karşıya geçmek için bir yol aramış fakat bulamamış. Kurbağa cup diye nehre atlayarak başlamış yüzmeye
Akrep kurbağaya seslenerek "kurbağa arkadaşım ,ben sırtına alırsan rahatça karşıya geçeriz" demiş. Kurbağa o an annesinin kendisine yaptığı nasihatlerı hatırlayıp akrebin tehlikeli bir yaratık olduğunu düşünerek : " Hayır sen beni sokarsın!" diyerek, kabul etmemiş.
Akrep, kurbağaya yemin ederek , "ben seni nasıl sokarım sen ölürsen bende suda boğulurum, benim hayatım seninin senin hayatında benim yaşamama bağlı değil mi.; hem bunca zamandır arkadaşız, bu güne kadar benden bir zarar gördün mü " demiş.
Akrebin anlatımından tatmin olan kurbağa, "gel sırtıma beraberce karşıya geçelim" diyerek akrebi omuzuna almış... Akrep kurbağanın sırtında , nehrin tam ortasına geldiklerinde , akrep kurbağayı sokmuş.
Zehir danarlarına yayılmaya başlayan Kurbağa akrebe dönüp,:."hani beni sokmayacağına dair söz vermiş,yemin etmiştin; şimdi ben ölüyorum, ben ölünce sen de boğularak öleceksin; bunu neden yaptın " demiş?
Akrep biraz mahcup ve biraz da üzgün cevap vermiş:"Ne yapayım arkadaş. huyum kurusun bu benim doğamda var; sokmadan yapamazdım " demiş... (Halit ÖZDÜZEN)
