Hocanın meşhur misalidir, sen haklısın, sende haklısın, hanım sende haklısın. Bazı toplumsal durumlar ayrılıklara-boşanmalara benzer. Daha düne kadar güzel güzel geçinen, kavgalı iki insanı da dinlersiniz. Genelde bir taraf kabahatli değildir. Hatta, her ikisininde kendince haklı olduğu hususlar vardır. İçinizden, yahu madem bu kadar çok sorununuz vardı, nasıl bugüne kadar sabredebildiniz demek geçer. Boşanmak sizin için en iyisi demeden önce, hem bunları, hem çocuklarını, hem sonrasını düşünürsünüz ve dersinizki, biraz sabır, bir daha deneyin, bir süre birbirinizi özleyin..Birbirinizi niçin sevdiğinizi, mutlu günlerinizi düşünün. Neticede, bunca yıllık yuvanızı yıkmayın. Üç basit tavsiyede bulunursunuz: 1-Bir süre ayrı kalın, bir akrabanın yanında falan ortalama bir süre dinlenin, düşünün. 2-Ayrı ayrı, elinize kağıt kalem alın, sorunları bir liste haline getirin. 3-Bir kağıt daha alın, nesini beğeniyor ve beğenmiyorsanız, onu da bir liste haline getirin. Yoo, bir taraf ayrılıkta kesin kararlı ise, yeni bir kapı tutmuşsa, yapacak hiç bir şey yoktur. Hiçbir tavsiye, hiçbir doğru, arabulucu işe yaramaz. Hele, kız tarafı damata, oğlan tarafı geline ağzına geleni söylemeye başlamışsa, ar-namus-hak-hukuk bırakmadan veryansın etmişse, geri dönülmez noktaya ulaşılmış demektir. * Devlet adamları, kız yada oğlan tarafı değildirler, olamazlar.